Elke woensdagmiddag verandert de leefkeuken van de Eindhovenlaan in een culinair paradijs, dankzij Mehmet en Rabia. Zij wonen in het AZC in Den Bosch en zijn via Kansrijk bij de Eindhovenlaan terechtgekomen. Nu koken ze alweer drie maanden met veel plezier voor de bewoners en medewerkers.
Met zorg en aandacht bereid Het menu voor vanavond? Linzensoep, kaas-spinaziebörek en tiramisu. Altijd drie gangen, altijd met zorg en aandacht bereid. Mehmet en Rabia houden zelfs rekening met bewoners die alleen gepureerd kunnen eten en zorgen dat hun maaltijd volledig wordt aangepast. “Het voelt als aanschuiven in een restaurant,” zegt begeleider van de Eindhovenlaan Babet. “Elke week is het weer een feest.”
Mehmet en Rabia komen uit Turkije, waar zij ambtenaar en verpleegkundige waren. Ook daar speelde koken een belangrijke rol in hun leven. Ze vinden het heerlijk om dit stukje van hun cultuur te delen. “Eten verbindt,” zegt Rabia. “Je zit samen aan tafel en praat over het koken.” Hun gerechten, zoals yoghurtsoep en dolma’s, worden door de bewoners met enthousiasme ontvangen en zijn beiden favoriet.
Een eigen plekje in de keuken Elke woensdag begint voor Mehmet en Rabia met boodschappen doen, overal en nergens, zoals ze zelf zeggen. “Rabia bedenkt het menu én is de chef, ik ben haar hulp,” vertelt Mehmet lachend. Ze hebben inmiddels zelfs hun eigen hoekje in de voorraadkast van de Eindhovenlaan, een klein maar betekenisvol teken dat ze hier echt thuishoren. Hun jongste zoon van tien komt af en toe ook mee. Hij leert snel op school en spreekt inmiddels beter Nederlands dan zijn ouders. “Hij verbetert ons steeds,” lacht Mehmet. “In mijn droom hoorde ik hem zelfs Nederlands praten.”
Positiviteit De kleine gebaren maken het verschil. Met Sinterklaas brachten Mehmet en Rabia cadeautjes mee: een puzzel en iets lekkers voor iedere bewoner. Ook met Kerst waren ze van harte welkom, wat voor hen veel betekende. Het stel is ondertussen 17 maanden in Nederland en wacht nog op een verblijfsvergunning. Toch blijven ze positief. “Ik wil Nederlands praten en lezen,” zegt Mehmet. “We leven hier, dus ik vind dat we in het Nederlands moeten communiceren.” En het leren gaat stap voor stap, zelfs met nieuwe woorden zoals “BN’er” – uitgelegd door Babet.
Meer dan alleen koken De interactie tussen Mehmet, Rabia en de bewoners is bijzonder om te zien. Niet alleen woorden, maar ook gebaren en gezichtsuitdrukkingen doen veel. Geert, een bewoner, komt binnen en laat zijn spierballen zien aan Mehmet, die hem enthousiast complimenteert. Het zijn die momenten die laten zien dat Mehmet en Rabia er echt bij horen. Elke woensdagmiddag wordt er niet alleen heerlijk gekookt, maar ook verbinding gemaakt. Mehmet en Rabia hebben een plek gevonden waar ze zichzelf kunnen zijn en ontzettend gewaardeerd worden. En zoals altijd, was het eten weer heerlijk!
Meer van dit soort verhalen lezen? Kijk eens bij Nieuws op cello-zorg.nl
