Hoe fijn is het als je een band kunt opbouwen met de mensen van wie je ondersteuning krijgt? Mensen die met jou kunnen lezen en schrijven en die begrijpen wat jij nodig hebt of fijn vindt. Het liefst niet te veel gezichten op een dag.
Als dat lukt, geeft dat veel rust. Maar we weten ook dat de bezetting in de zorg krap is en er meerdere mensen nodig zijn om een team op sterkte te houden. Ook maken medewerkers soms andere keuzes: ze hebben een tijdje ergens gewerkt en kiezen voor een andere werkplek. Cyriel vertelt wat dit met hem doet:
“Het moeilijkste als medewerkers weggaan, is dat je net een band hebt opgebouwd en je elkaar dan weer moet loslaten. Dat is best wel pittig en pijnlijk. Natuurlijk komen er nieuwe medewerkers voor in de plaats. Maar ik heb hier wel last van. Ik begrijp best dat medewerkers ervoor kiezen om ergens anders te gaan werken. En dit zal vast nog heel vaak gaan gebeuren. Toch voelt het altijd verdrietig. Je voelt je gewoon heel kwetsbaar en klein! Hun leven gaat door, ons leven in huis ook, maar wel met steeds nieuwe mensen. En dat is gewoon lastig, ook al weet ik dat het altijd weer goed komt.”
