Ine van der Pas viert vandaag een bijzondere mijlpaal: 50 jaar in dienst bij Cello. Haar loopbaan bestaat uit aanpassingsvermogen, passie voor haar werk en een constante focus op het welzijn en de kwaliteit van leven van cliënten. In de afgelopen decennia heeft Ine niet alleen de zorg zien veranderen, maar ook actief meegewerkt aan de evolutie ervan. Vanaf haar start bij Huize Haarendael tot aan haar huidige rol, heeft Ine zich altijd met hart en ziel ingezet. De warme band met cliënten is altijd haar drijvende kracht geweest, waar ze graag over vertelt.
De start Ine haar loopbaan begon op 17-jarige leeftijd, toen ze samen met vriendinnen solliciteerde bij Huize Haarendael. Haar neefje en nichtje hebben een verstandelijke beperking, maar dat was de enige ervaring die ze met deze doelgroep heeft. Daarom wist ze niet goed wat haar te wachten stond. Ine kwam terecht op een pittige groep met veel gedragsproblemen, maar beschouwt deze tijd achteraf als de meest waardevolle en vormende start van haar carrière. “Aan het begin keek ik mijn ogen uit. Uiteindelijk heb ik heel veel van deze groep geleerd en hier met plezier gewerkt.” Na 3 jaar behaald Ine haar diploma Z verpleegkundige en kreeg ze een vaste aanstelling.
Jaren van groei Na haar eerste ervaring op te hebben gedaan, werkte Ine tien jaar op een experimentele woongroep waar bewoners zichzelf ernstig beschadigen. Deze groep van acht cliënten, waarvan drie intensieve 1-op-1 begeleiding nodig hadden, vereiste innovatieve benaderingen, waaronder aversietherapie. Uiteindelijk is besloten om voor de cliënten een andere woning te zoeken en werd de woongroep opgeheven. Begin jaren negentig komt er een omslag in de zorg; de cliënt komt meer centraal te staan, krijgt meer privacy en meer eigen regie. Er werd gekeken naar wat iemand wel kan i.p.v. wat iemand niet kan. Zo maakte Ine zelf ook een bewustwordingsproces door. “Waarom doe ik wat ik doe en hoe krijg ik meer aansluiting bij de cliënt.”
In 2000 maakte Ine de overstap naar een woonlocatie in het centrum van Haaren. Hier ging ze de uitdaging aan om samen met de bewoners een fijne woonplek te maken in de wijk. “Dit was een hele mooie ervaring en verrijking voor zowel cliënt als begeleiding. Ik heb hier veel warme herinneringen aan. Helaas werd deze locatie eind 2015 opgeheven waardoor ik uiteindelijk terechtkwam op de Wijngaert in Haaren.”
De cliënt centraal De woongroep waar Ine op de Wijngaert begon waren wederom bewoners met EVB en gedragsproblemen. Haar jarenlange ervaring en kennis van deze doelgroep maakten haar tot een waardevolle aanwinst. Vorig jaar ging ze met pensioen, maar haar betrokkenheid is zo groot dat ze nog steeds op 0-uren basis werkt.
Ine haar drijfveer is altijd de band met de cliënten geweest. “Ik heb in al die jaren zes verschillende woongroepen begeleid, niet omdat ik zelf wilde veranderen, maar omdat de omstandigheden mij steeds naar nieuwe uitdagingen leidden.” Wat haar typeert is haar positieve instelling en haar vermogen om anderen te inspireren. Het werken met jongere collega’s geeft haar energie en zij geven terug dat Ine veel kennis heeft van de cliënten, een positieve houding heeft, collega’s de ruimte geeft om te leren en initiatief te nemen.
Voldoening De voornaamste focus van Ine zijn de cliënten en hun familie. Ze heeft nooit het gevoel gehad dat ze haar werk niet meer leuk vond. “Zelfs in mindere periodes waren het de cliënten die mij overeind hielden en mijn drijfveer vormden.” Het meest trots is Ine op haar vermogen om oplossingen te bedenken die het leven van de bewoners verbeteren. De wetenschap dat zij haar nodig hebben om de dag goed door te komen, geeft haar veel voldoening. Een hogere functie heeft ze nooit geambieerd. “De directe zorg, precies op dit niveau, is wat mij voldoening geeft.”
De toekomst Ine haar advies aan nieuwe medewerkers is helder: “Wees niet teveel bezig met alles om de zorg heen. Je hart moet bij de cliënten liggen en kijk altijd wie je voor je hebt. Zorg is maatwerk.” Ze stimuleert collega’s om na te denken over hun handelen en om geen beren op de weg te zien, maar ermee aan de slag te gaan.
Haar toekomst ziet Ine bij Cello. “Ik vind het werk nog steeds erg leuk en moet er nu nog niet aan denken om te stoppen.” Ze heeft 25 jaar op het terrein van Huize Haarendael en 25 jaar in de wijk gewerkt. Het voelt voor haar totaal niet als 50 jaar. Toch heeft ze deze mijlpaal gehaald. Ine is een voorbeeld van toewijding en een inspiratie voor iedereen in de zorg.
