Hobbyvissers Thomas, Carlo & Nick zijn vrijwilligers bij visclub ‘t Steigertje
Brasems, zeelten, karpers, baarzen en snoeken. Thomas, Carlo en Nick kunnen er álles over vertellen. En dat is niet het enige wat de mannen doen. Tijdens het visseizoen, dat loopt van mei tot oktober, zijn zij elke donderdagavond aan de waterkant te vinden. Het drietal begeleidt op het terrein van Groote Cingels in Vught de vissers van ’t Steigertje. Nick: ‘De humor van de deelnemers. Dát is goud’ “Mijn vader Frank is al jaren vrijwilliger bij de visclub van Cello”, vertelt Nick. “Toen hij me vroeg ook te komen ondersteunen, zei ik meteen ‘ja’ en vroeg ik mijn vrienden Thomas en Carlo.” Ook dit tweetal twijfelde niet en besloot zich in te zetten voor de hobbyvissers. “Tijdens de corona pandemie heb ik ontdekt hoe fijn ik het vind om te vissen. Ik ben toen een aantal keren meegegaan met Nick en Carlo en inmiddels ga ik zelf zeker drie keer per week”, lacht Thomas. “Toen Nick het woord ‘vissen’ noemde, was ik dan ook meteen om.” Ook Carlo liet zich eenvoudig overhalen en elk visseizoen brengt het drietal vele uren door aan de waterkant van de vijver op Groote Cingels. “Er zijn ongeveer vijftien deelnemers, maar de groep groeit gestaag”, aldus Carlo. “Sommigen kunnen zelfstandig vissen, anderen hebben ondersteuning nodig omdat zij bijvoorbeeld slecht zien of een korte spanningsboog hebben. Met onze hulp worden er ook echt vissen aan de haak geslagen. Want dat is altijd het doel: vissen vangen!.” Competitie Sommigen nemen dit doel heel serieus. Sterker nog: de club kent een competitief element. Nick: “Als iemand een vis vangt, wordt deze opgemeten. De centimeters worden keurig genoteerd in een notitieblokje en aan het einde van het seizoen tellen we deze bij elkaar op. De visser met het hoogst aantal centimeters, is na de officiële prijsuitreiking, de winnaar.” Maar het gaat vooral om de fun. “En dat is prima”, vindt Thomas. “De een is heel blij als hij veel vissen vangt, de ander kijkt vooral naar de lucht en weer een ander is euforisch na één gevangen baars. Eén deelnemer was zó trots dat zij de vis probeerde mee te smokkelen onder haar jasje. Dat was super grappig. De humor van de deelnemers: dat is goud.” Rust Nick, Carlo en Thomas beleven veel plezier aan hun vrijwilligerswerk. Carlo: “Ik ben op mijn werk de hele dag gefocust en serieus bezig. Als ik op donderdagavond naar een hengel kan kijken, vind ik rust.” En dit is niet de enige reden dat de hobbyvisser zich inzet bij de visclub. “Ik geniet erg van de deelnemers, ik vind mensen met een beperking heel puur en ik houd van het een-op-een-contact dat ik met hen heb.” Nick beaamt dit. Thomas: ‘Ik draag hier écht wat bij’ “Wij hebben alle drie een druk leven, maar als we vissen, zijn we rustig en stil. Het is tof dit over te brengen op anderen.” Thomas vult aan. “Als ik in de buurt van water ben, ga ik even kijken of het een leuke plek is om te vissen. En het toffe vind ik aan het vrijwilligerswerk bij Cello, dat ik word teruggeworpen naar vroeger. Ik ging toen vaak vissen met mijn vader. Nu zie ik de deelnemers van de visclub zitten met een vast hengeltje en een dobber. Zo begint de liefde voor vissen. Ik vind het mooi dat ik mijn passie voor deze sport kan overbrengen. Ik draag hier écht wat bij.” Nick: “Wat wij doen, is veel meer dan alleen maar vissen. Als ik aan de waterkant zit met iemand en een praatje maak, voel ik me van betekenis. En als we een vis vangen, is dat voor velen een echte bonus. Het maakt iemands dag. Sommigen hoeven niet zo nodig iets te vangen. Zij genieten van de aandacht voor elkaar en het samenzijn.”
