Op 25 mei reflecteerden een vertegenwoordiging van de Ondernemingsraad (OR), Centrale Cliëntenraad (CCR), Centrale Verwantenraad (CVR) en de Raad van Bestuur op het Voortgangsbericht van 2024. Een waardevol gesprek over waar we trots op zijn en welke uitdagingen er liggen. Hieronder een samenvatting van het gesprek.
Trots en uitdagingen
De OR is trots op de medewerkers die keihard werken ondanks alle uitdagingen en op de samenwerking met de Raad van Bestuur. Als belangrijkste uitdagingen ziet de OR de personeelskrapte en de wens dat plannen van Cello meer gedragen worden door de medewerkers zelf en niet alleen top-down worden bepaald en medegedeeld.
De CVR is trots op de samenwerking met CCR, OR, de Raad van Bestuur, en de toenemende samenwerking met lokale raden. Uitdagingen zijn het werven van nieuwe leden, het behoud van continuïteit en de zorg over de vele personeelswisselingen.
De CCR is trots op de hoge respons op de voedingsenquête, het gelijke voedingsgeld, de CCVR-nieuwsbrief en de speeddate-avond. De belangrijkste uitdagingen zijn het nakomen van afspraken over Daily Fresh Food en de behoefte aan nog meer samenwerking met lokale raden.
Stellingen en inzichten
De OR, CVR en CCR hadden elk een stelling voorbereid. Hieronder de stellingen en een samenvatting van de gevoerde dialoog.
De meningen waren verdeeld: een gedeelte ziet Triple-C als helpend, ook met minder medewerkers. Anderen benadrukten juist de uitdagingen van personeelswisselingen bij de implementatie en het belang van Triple-C als een gedragen grondhouding. Conclusie: Triple-C kan houvast bieden wanneer ook blijvend geïnvesteerd wordt in kennisdeling en de borging van het werken vanuit menselijke behoeften.
Overwegend mee eens, iedereen is van waarde en gelijkwaardig, ook al kunnen rollen verschillen. Wel werd benoemd dat de invulling per situatie kan variëren en dat de cliënt soms meer afstand wenst van bijvoorbeeld verwanten. Tegelijkertijd werd benadrukt dat een verwant altijd een verwant is en blijft, ook al is deze (meer) op afstand.
Iedereen was het hierover eens. Praten over waarom en hoe we iets doen is cruciaal, in plaats van iets alleen mededelen. De bereidheid om ook echt naar elkaar te luisteren en de toon waarmee gesprekken worden gevoerd, werden nog als belangrijke aandachtspunten genoemd.
