Cello is een betrouwbare werkgever met veel aandacht voor mensen: bij ons staan medewerkers en cliënten samen op één. Ieder mens is uniek en we hebben elkaar nodig om mens te zijn. Wij werken vanuit vertrouwen en geven mensen ruimte om te ontdekken en te leren. Ook vinden we dat goede zorg bij jezelf begint. Daarom is er veel aandacht voor gezondheid, welzijn en werk-privé balans.
In het dynamische werkveld waarin we ons bevinden is het moeilijk om medewerkers binnen te halen en te behouden. Samen met regionale onderwijsinstellingen en ook zelf zoeken we naar andere en creatieve manieren om nieuwe mensen te werven en hen een werkplek te bieden die bij hen past. Hierbij kijken we met een brede blik, gericht op de zorg van de toekomst. De mens met hart voor de zorg staat voorop. Iemand met een ander carrièrepad die nieuwsgierig is naar werken in de zorg, nodigen we uit om dat te komen ervaren.
Kevin is zo’n carrière switcher. In de maanden mei, juni en juli van 2023 heeft hij via de ‘aspiranten periode’ op drie plekken kennisgemaakt met Cello. Zo heeft hij kunnen ontdekken of het werken in de zorg en specifiek bij Cello bij hem past. In september is hij begonnen aan de opleiding tot woonzorgbegeleider.
Kevin werkte sinds zijn zestiende als metselaar in de bouw: negen jaar voor een baas en zestien jaar als zelfstandige. Hij vertelt: “Toen ik eenenveertig was, speelde steeds vaker de vraag door mijn hoofd of ik blijvend gelukkig zou worden van het werk in de bouw. Ik heb tenslotte nog heel wat werkjaren voor de boeg. Het liefst doe ik werk waar mijn hart ligt en ik twijfelde steeds vaker of ik dit in de bouw nog wel vond. Als ik nadacht over ‘wat dan?’ had ik nog niet direct hét antwoord. Ik besloot dat ik, om mijn horizon te verbreden, naast het werk als metselaar vrijwilligerswerk kon gaan doen. In mijn woonplaats Geffen kwam ik terecht bij een zorgcentrum voor senioren. Elke vrijdagochtend als ik de kinderen naar school had gebracht, ging ik naar het zorgcentrum en nam bewoners mee uit wandelen, maakte een praatje of speelde een spelletje. Ik ontdekte dat ik het leuk vond om contact met mensen te maken en er ook goed in ben. Maar tegelijkertijd vroeg ik me af of ik altijd met deze doelgroep wilde werken. Maar goed, een eerste stap om buiten de grenzen van mijn werk als metselaar te kijken, was gezet.”
“Ik heb best een groot netwerk en belde wat mensen op. Ik vroeg of zij een plek wisten waar ik een dag mee zou kunnen lopen om me nog breder te oriënteren. Zo heb ik een dag meegelopen op de HUB. Dat is een school voor speciaal onderwijs aan kinderen en jongeren met leer- en gedragsproblemen. Ook heb ik een dag meegedraaid op een dagbestedingsplek. Via via hoorde ik over een informatiemiddag bij Cello. Daar ben ik naar toe gegaan en toen hoorde ik over de ‘aspiranten periode’. Dat bood mij de mogelijkheid om drie maanden mee te lopen op drie verschillende plekken. Dat heb ik gedaan in de maanden mei, juni en juli 2023.”
“Ik had toen mijn metselbedrijf nog, maar nadat die drie maanden voorbij waren wist ik het zéker: hier ligt mijn hart! Mijn werkbus deed ik de deur uit en daarvoor in de plaats kwam een fiets. In september 2023 ben ik begonnen aan de combi opleiding bij Cello. Dat betekent dat ik een versnelde opleiding doe tot woonzorgbegeleider. Dat is een dubbele opleiding op niveau 3 tot begeleider maatschappelijke zorg en verzorgende -IG. Dat betekent dat ik straks twee diploma’s heb, waarmee ik bij Cello als begeleider aan de slag kan. De opleiding duurt maar twee jaar, in plaats van de gebruikelijke drie. En Cello verzorgt die samen met het Koning Willem I College.”
“Iedere woensdag heb ik een hele dag les. Die lessen worden gegeven op De Binckhorst. De rest leer ik op mijn werkplek in de Jan Heijmanslaan. In die woning draai ik per week 25 uur mee. Dit is trouwens ook de plek waar ik in de ‘aspiranten periode’ een maand heb meegedraaid.”
“Wat zo goed is aan een ‘aspiranten periode’ is dat je de mogelijkheid krijgt om te ontdekken of de zorg bij je past. Als je net zoals ik nog niet precies weet wat je wilt, is het fijn om op meerdere plekken mee te draaien. Bij de organisatie hiervan wordt natuurlijk rekening gehouden met de behoeften en belastbaarheid van cliënten. Ik pakte in ieder geval ook de ruimte om lekker praktisch bezig te zijn, bijvoorbeeld samen met een cliënt een lamp verwisselen of een band plakken. Tijdens die oriëntatie ontdekte ik dat ik minder blij word van hele zorgintensieve cliënten met wie het lastig communiceren is. De maatschappelijke kant van de zorg trekt mij meer: het werken aan zelfredzaamheid, vaardigheden ontwikkelen, daar samen gesprekken over hebben. Daarom passen de cliënten in de Jan Heijmanslaan en ik ook zo goed bij elkaar. Er was vanaf het begin meteen een wederzijdse klik.”
Anita, coördinerend begeleider van de woning, beaamt dit: “Ik maak het weinig mee dat een nieuwkomer en cliënten zo met elkaar klikken. Dat zagen we al in de ‘aspiranten periode’. Ik denk dat het komt omdat Kevin heel open en onbevangen is als hij contact maakt. Hij heeft geen oordeel, ziet meteen wat nodig is en handelt daarnaar. De cliënten voelen die oprechtheid en daardoor werkt het. Kevin brengt behalve zijn nuchterheid ook levenservaring mee: hij heeft drie kinderen, is heel maatschappelijk betrokken en heeft met zijn hart de keuze voor Cello gemaakt. Dat soort kwaliteiten vind ik heel belangrijk in een collega, de juiste ‘papieren’ komen daarna. Wij hebben er echt werk van gemaakt om hem in ons team te krijgen toen hij besloot met de opleiding te starten.”
Kevin kijkt nog niet heel ver vooruit. Hij zegt: “Ik ben sinds september bezig met de opleiding en het leren op de werkplek. Ik krijg in de woning veel vrijheid om me het werk eigen te maken. Ik ben van nature heel nieuwsgierig en draai mijn hand niet om voor een slaapdienst. Als een bewoner me nodig heeft in de nacht, dan ben ik er. En als iedereen doorslaapt, slaap ik ook. In dit team staan we voor elkaar klaar: we helpen elkaar vooruit en iedereen heeft evenveel in te brengen. De grootste uitdaging voor mij is om de opleiding af te ronden. Ik heb een beetje moeten wennen aan het digitale leren, want veel van de leerstof neem je via e-learnings tot je. Dat ik deze stap heb kunnen zetten, zie ik als een kans. Ik heb dat op gevoel gedaan, vanuit de ambitie me in te zetten voor mensen. Bij Cello is er werk genoeg, dat geldt eigenlijk voor de hele zorg in Nederland. Het mooie hier is dat er straks als ik de opleiding heb afgerond 150 plekken zijn waar ik bij Cello terecht kan. En er mogelijkheden zijn om me verder te ontwikkelen. Al heb ik niet de ambitie om leiding te gaan geven. Dat heb ik al gedaan toen ik als zelfstandige aan het metselen was. Ik ben heel blij dat ik deze stap heb gezet: ik heb mijn hart gevolgd en heb plezier in wat ik doe. Mijn gezin en vrienden zijn heel trots op mij; ze zeggen dat ik werk heb gekozen dat bij me past.”
